Vijf maanden geleden had nog niemand gehoord van het Corona-virus. Wij boekten een midweek in de omgeving van de Hoge Veluwe. Een mooi wandelgebied zo in het voorjaar. Op de dag dat wij er werden verwacht waren er net allerlei maatregelen genomen om de verspreiding van het virus te voorkomen: restaurant en cafés gesloten, geen samenkomsten met meer dan 100 mensen en meer van dit soort maatregelen. Moet je dan wel op vakantie gaan?
Wij zijn gegaan met de gedachte dat wanneer je toch niet naar de kinderen en kleinkinderen kunt gaan en je vrienden en kennissen moet mijden dan kunt je net zo goed op afstand in de mooie natuur zitten. Dus wij verblijven aan de rand van de Hoge Veluwe.
De eerste avond zaten we op de bank, Mark Rutte had zojuist zijn verhaal vanuit het torentje gehouden en overdachten de situatie waarin we waren beland en moesten allebei tegelijkertijd denken aan de Decamarone van Giovanni Boccaccio die in 1353 onder vergelijkbare omstandigheden werd geschreven. Vergelijkbaar maar ook heel anders. Zij waren jong en op de vlucht voor de Zwarte Dood, de Pest. En hun vlucht naar een buitenhuis, ze waren van hooggeplaatste afkomst, betekende geen contact met de wereld. Zij besteedden hun tijd aan het vertellen van verhalen. Zij wisten niet wat er gebeurde in hun omgeving. En als er al berichten kwamen via een koerier of op andere manier, wat kwam je dan aan de weet. Dat is nu heel anders.
Wij krijgen de hele dag door allerlei nieuws op de familie-app, via het nieuws op TV en via internet. Wij horen elke dag de cijfers over de verspreiding en de gevolgen van het Corona-virus. En ondertussen genieten we van onze vakantie in de frisse buitenlucht, zonder fysiek contact met anderen, en kunnen ook nog (in beperkte mate) actief blijven bij onze vrijwilligersactiviteiten. Het bevalt ons zo goed dat we dit weekend hebben bijgeboekt en waarschijnlijk morgenochtend nog eens voor een week zullen bijboeken als er niet plotseling nieuwe maatregelen worden afgekondigd die een verlenging onmogelijk maken.
Lia Hooijmans en Jan Blom
